2011 is 20 dagen oud en vandaag ga ik mijn tweede goede voornemen van dit jaar eens in werking stellen. Waarom nu pas? Omdat het eerste goede voornemen mij de eerste twintig dagen van 2011 behoorlijk heeft beziggehouden. Het schijnt dat dit goede voornemen al na een kleine week officieel uit je lichaam is. En dat je daarna enkel nog de psychologische effecten van dit goede voornemen ervaart: what’s in a name, schreef ooit iemand, het is desalniettemin behoorlijk lastig.
20 dagen later denk ik nog met regelmaat aan mijn goede voornemen. En hij aan mij. Maar is er iets meer ruimte gekomen om ook aan andere zaken te denken. Zoals mijn tweede goede voornemen: mijn blog beter bijhouden. Vanaf nu zal ik iedere week iets posten. Al is het een woord, al is het een leesteken: iedere week. Waarom? Omdat er zowaar mensen zijn die dit blog lezen, en die aan mij vragen waarom ik niets meer schrijf. En dan begin je je toch zo langzaam schuldig te voelen (schuldbekentenissen doe ik graag in de tweede persoon enkelvoud). En ten diepste ben ik namelijk calvinist, verkleed als katholiek. Dus ik heb 100 weesgegroetjes gebeden, maar het bleef knagen. Daarom begin ik nu aan mijn goede voornemen. En omdat ik net gegeten heb, dus eigenlijk zin heb om iets anders te doen, en dit een hele goede afleiding is.
