Iedereen, behalve de achterban van de PVV weet dat de PVV de minste punten uit haar verkiezingsprogramma zal binnenslepen.
Iedereen, behalve de achterban de PVV, is daarover verbaasd.
In aanloop naar de laatste verkiezingen sprak ik met verrassend veel PVV-stemmers. Verrassend omdat de PVV-stemmer voor mij gelijke hoogte houdt met de pornokijker: ik ken hem niet.
Maar ik vraag het dan ook nooit, dat van die porno.
Stemgedrag vind ik opwindend genoeg.
De door mij kritisch ondervraagde PVV-stemmers waren zeer eensgezind in hun repliek op mijn verontwaardigde reactie dat ‘Geert Wilders toch bijna niets van zijn programma kan waarmaken’.
,,Dat doet er ook niet toe”, zeiden zij.
Over waar het wel toe deed, waren ze ook erg eensgezind: ,,Wilder is gewoon iemand die eindelijk iets zegt.”
Dat iets, dat heb ik altijd fascinerend gevonden. Dat iets klonk mij uit de mond van Wilders meestal als oneindig veel niets in de oren.
Tijdens de algemene beschouwingen hoorde ik weer oneindig veel niets. Terwijl ik wenste oplossingen te horen voor de crisis, de pensioenen, het onderwijs.
Misschien had ik dus beter niet kunnen luisteren, net als Claudia de Breij. Zij zat met haar 3-jarige kind op de bank te kijken, maar zijn aanzwengelende ge-lala overstemde de politici volledig.
Toen dacht ik aan die PVV-stemmers. Die hadden dus wel iets uit de mond van Wilders gehoord. Iets wat het niveau van aanzwengelend ge-lala niet oversteeg.
Maar dat maakt dus niets uit. Want Wilders is als Jokertje uit Oh Oh Cherso: niemand weet wat hij zegt. Maar miljoenen kijkers lopen met hem weg.
